Aravísur
Hann Ari er lítill.
Hann er átta ára ,,trítill"
með augu svo falleg og skær.
Hann er bara sætur,
jafnvel eins, er hann grætur
og hugljúfur þegar hann hlær.
En spurningum Ara
er ei auðvelt að svara:
- Mamma af hverju er himininn blár?
- Sendir Guð okkur jólin?
- Hve gömul er sólin?
- Pabbi, því hafa hundarnir hár?
Bæði pabba og mömmu
og afa og ömmu
þreytir endalaust spurninga suð:
- Hvar er sólin um nætur?
- Því er sykurinn sætur?
- Afi, gegndu, hver skapaði Guð?
- Hvar er heimsendir amma?
- Hvað er eilífðin, mamma?
- Pabbi, af hverju vex á þér skegg?
- Því er afi svo feitur?
- Því er eldurinn heitur?
- Því eiga ekki hanarnir egg?
Það þykknar í Ara,
ef þau ekki svara
og þá verður hann ekki rór,
svo heldur en þegja,
þau svara og segja:
Þú veist það, er verðurðu stór.
Fyrst hik er á svari,
þá hugsar hann Ari
og hallar þá kannski undir flatt
og litla stund þegir,
að lokum hann segir:
- Þið eigið að segja mér satt.
Stefán Jónsson
